xubluq

is. klas. Gözəllik, göyçəklik. <Kərəm:> Camalın xubluğu mat elər şahı; Göylərə dayanır aşığın ahı. «Əsli və Kərəm». Əl işin, gül naxışın; Xoyun, xasiyyətin gözəl; Xubluğun, yaraşığın; Aldığın baratın gözəl. A. Ə.. Nə gözəl çəkilib qəddü qaməti; Xubluğu mahala car, bizə gəldi. Aşıq Hüseyn.